Saklı bahçeme hoş geldiniz........

Umarım bloğum size yararlı olur.

18 Kasım 2011 Cuma

BEKLE BİZİ İSTANBUL.....


Yıllar varki 2003 yılında 3 kez gittiğim İstanbul un hasretini çekiyordum eşimle hep İstanbul a gitme planları yapıyorduk, eşimin asker arkadaşının ısrarla daveti üzerine neyse ki iki ay önce kararlaştırdık bu tarihi ve uçak biletlerimizi aldık, ama miniğimizin de yolculuğa katılacağı ihtimalini pek hesaplamamıştık ama nasip işte, Dr um yolculukta bir sakınca olmadığını da söyleyince içimiz rahatladı, bu gün nasipse 18:00 de İzmir den İstanbul a uçacağız, bakalım özlediğim İstanbul ile ne kadar hasret giderebileceğim, inşallah güzel bir hafta sonu olur....

12 Kasım 2011 Cumartesi

11.11.2011 CUMA BİZE DE; ÖZEL BİR GÜN OLDU


Son günlerdeki ruhsal çöküşümün hala sonu gelmiş değildi, ki hala yaralar taptaze hepimizin içinde, İnşallah bi daha yaşanmaz bu acılar, algıda seçicilik mi derler nedir bilmiyorum ancak biz de oğluma kardeş düşündüğümüzden son zamanlarda  bol bol blogger üyelerinden hamilelik ve bebek haberleri gözüme çarpıyordu, birde insanların 11.11.2011 tarihinde evlenmek ve bebek doğurmak için yarıştığını duymaya başlamıştım, dua saatine gelmiş sanırım Rabbim şükürler olsun o günü bize de özel eyledi, 11.11.2011 günü  yeniden ailemize gelecek olan miniğin haber sevincini yaşattı bize, bayram sonu süper neşe oldu hepimize, şu an hala inanamıyorum, defalarca teste rağmen içimdeki mucize beni hala heyecanlandırıyor ve inanamıyorum, Rabbime şükürler olsun binlerce kez, henüz çok yeni 4-5 haftalık dedi doktorum, rabbim sağlıca kucağımıza almayı nasip etsin, inşallah 4 yıl aradan sonra oğlumunki kadar keyifli bir hamilelik geçiririm ve tüm doğan ve doğacak bebeklerimiz islama, vatana millete ailesine hayırlı, sağlıklı birer evlad olurlar inşallah..

6 Kasım 2011 Pazar

BURUK AMA BAYRAM;


Bu bayram bize olduğu gibi tüm memlekte buruk bir bayram, acılar taze, yaralar kanar vaziyette, o insanları düşünmekten alamıyorum kendimi, ama toparlanmak lazım yoksa biz böyle salarsak kendimi o insanlar nasıl devam edecekler hayatlarına, bayram buruk da olsa çocuklar için toparlanmak şart en başta çünkü çocukluğumda bayramı nasıl heyecanlı yaşardım, hiç unutamam, bu nedenle onların da hatırlyacakları güzel bayramları olsuun, nöbet telaşından cuma gece saat 24:00 çarşının açık oğlumun bayramlığını alabildik, bayram sabahı erkenden kalktı sarı papatyam, babası ile giyindiler bayramlıklarını, bu bayramın diğer bayramlardan  farklarından biri de oğlumun babası ile bayram namazına gidebilmesi oldu, çünkü babamız daha önceleri hep bayramlarda çalışmak zorunda idi, ama şükür ki artık bayramları birlikte geçirebiliyoruz , ancak bu dafa da ben nöbetçiyim adliye ev arasında mekik dokuyup duruyoruz ma aile olarak, oğlum duruşma salonunda hakimcilik oynuyor, o yüzden henüz Manisa dan bi yere de ayrılamadık, nasipse bu gün nöbetimin son günü akima geç saatlerde yada yarın erken gideceğiz ailelerin yanına... 


 Dün çoktan beri beni bekleyen kumaşlarımdan iki tanesini ani bi kararla dikmeye başladım, Burda dergisinin haziran sayısındaki maksi etekten diktim biraz da kendim bişeyler kattım, siyah uzun hoş bi etek oldu..
Bu da mekke şifonu denilen içini göstermeyen bi şifon bunu da üzerine diktim, bunu kalıpsız çaştım ama söylemeliyim ki bluzda çok zorlandım, aslında zor bi model değil diye bu seçtim ama kollar ve yaka beni yordu, yada etekte enerjim bittiğinden bu bana zor geldi.
Bunları bayramda giyebilirmiyim bilmiyorum, elimde etek için uygun fermuar ve bluz için düğme yok, bişeyler uydurursam giyerin bakalım hiç giyesim de yok ama..


Bunlar da dünden oğlumun adliyede hakimcilik oyunundan.....
BÜTÜN HERKEZİN BAYRAMI KUTLU OLSUN......

2 Kasım 2011 Çarşamba

BAYRAM GELİYOR AMA KİME.........

Evet puslu günler geçiren memleketim yavaş yavaş yaralarını sarmaya çalışırken, günler birbirini takip edip duruyor, her şey zamanla normale dönmeye başlıyor, kiminin üzüntüsü kimine sevinç oluyor, depremde vefat eden öğretmenlerin yerine atamalar yapıldı bu gün. Görev yerleri dolduruldu ama onların hayattaki rolleri dolabilir mi?, Ailelerinin ciğerinde yüreklerindeki o acının yerine bayram sevinci gelebilir mi?, şehitlerin evlerinde bayram havası esebilirmi?, Düşünüyorum, düşünüyorum arınamıyorum sorulardan..... Kendimi bayram sevinci yaşıyor olarak bulmaktan korkuyorum, geride kalan o kadar yetim yaralı gözü yaşlı çocukları düşününce yavruma duyduğum sevgimden korkuyorum, ona bayramlık almak içimden gelmiyor, bu bayram da ona bayram olmasın diyorum içimden, her gece depremi düşünüyorum, olsa napardım şimdi diye, gözyaşlarım savrılıyor ansızın,  ilk aklıma gelen YAVRUM oluyor tabiii, sonra depremde yavrusunun üzerine kapanan anneler geliyor aklıma, onlar ne hissetmiştir diyorum, bir tanıdığım komşusunun yakınlarının depremde herhangi bir travmadan değil havasızlıktan vefat ettiklerini söylüyor, düşünüyorum, düşünüyorum, hayat boş geliyor, neleri mesele yapıyoruz diyorum, neleri önemsiyoruz gereksiz yere, havasızlıktan ölümü beklerken neler hissettiler acaba ve bu sorular onların yakınları tarafından hep sorulacak, kim bilir kaç tanesi kurtulurum ümidi ile beklerken kurtarılamadan hikayelerini anlatamadan kopup gitti aramızdan, ama şuna inanıyorum onlar SEÇİLMİŞLER çünkü depremden kurtulan bir kaç gencin anlatımlarından iman kuvveti ve tevkkül vardı en hakim olan, gencecik yaşlarından kendilerinden büyük bir iman kuvveti ile teslimiyetlerini anlatıyorlardı, ne mutlu onlara diyorum ama peki sen onlardan biri olmak istermiydin sorusuna kendimden cevap alamıyorum, onları düşünürken dilime "onlar öncüler onlar öndeler, yılmadan yıkılmadan canım onlar öldüler" ezgisi dolanıyor. Rabbim onları sevdikleri ile cennetinde kavuştursun, o zaman bayramları bayram olsun inşallah....Bizleri de onların sevincine ortak etsin inşallah........

Elimde dikmek istediğim bir çok kumaş vardı dikmeyi planladığım şeyler vardı ama elim gitmiyor bu ara, umarım bayram sonu toparlanıp dönebilirim......Bayramda kendimi dinleyip içimdeki biriken gözyaşlarımı azad etmek istiyorum, Hayırlı Bayramlar Herkese....