Saklı bahçeme hoş geldiniz........

Umarım bloğum size yararlı olur.

5 Temmuz 2012 Perşembe

ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ...


Öyle akıp geçmiş ki zaman farkında bile olmadan, avucumuza tutturulmuş hayat parçasına bakakalmışım sadece, bloğumun birinci yılını neşe içinde kutlamak çekilişler yapmak ne kadar isterdim ama nafile bırak yıldönümü kutlamayı bloğuma yazmaya elim bile varmıyor, köşeye attığım orada duran bir blog haline geldi, ne umutla başladığım bloğum, üstelik buraya hep güzel şeyler yazacak, ürettiklerimi paylaşacak, dertlerimi stresimi atacaktım ama yapamadım, güzel şeyler yazacağım diye üzgün olduğumda bloğumdan uzak kaldım bu defa koca bir ayrılık oldu, bu ayrılık büyüdükçe büyüdü kocaman bir uçurum oldu... Bloğum bile küstü mutsuz üzgün blogesine.... Ama ne yapayım ki doruklarındayım hala üzgünlüğün, haftaya tatile çıkacağız ama biumutsuz, mutsuzum, gözümün önünde eriyip biten babacığımı düşündüğüm an gidiyor bütün umutlarım, başlıyor kaoslar, girdaplar.... İnsan babasından kaçar mı ben kaçıyorum, yine depremler kopacak diye içimde onu çok özlüyor ama oldukça az görmeye çalışıyorum farkında olmadan.. 80 kilo halini düşününce 40 larda kilosunu görmek içimi kanatıyor sanırım... O küstükçe hayata galiba biz de küsüyoruz biraz biraz, Bu muydum ben diyorum hayata pozitif bakan, azimli, mutlu, neşeli, hayatı seven.... Ama değilmişim, bir kanser nasıl da aldı götürdü bütün ailemdeki umudu, neşeyi, kahkahaları, mutluluğu, sadece sessiz konuşup ayak uçlarıyla yürüyen, gülmeyi kendisine yasaklamış, gülüşü buruk bir tebesssümden ibaret insanlar  haline geldik son 6 ayda......Ne desem boş ne düşünsem boş...Merak ediyorum insan bu durumda nasıl mutlu olabilir????...................

9 yorum:

  1. Allah yardımcın olsun :( Ne desem bilemedim şuan :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğru canım denecek bişi kalmıyor bu durumdakiler için sözün bittiği yerdeyiz sanırım.......

      Sil
  2. Canım çok üzüldüm Rabbim acil şifalar versin inş. :( herşey Allahtan unutma canım pes etmeyin yanında olun her zaman onun bugün o yarın bizde olabiliriz zaten yediğimiz gıdalar bizi ona doğru sürüklüyor malesef.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah adaşım, biraz izne ayrılacağım umarım kıyıda kenarda kalmış umutlarımı büyütür dönerim..............kendi yaşlılığımı dahi düşünemiyorum.. Böyle bir hayatta biz yaşlabilirmiyiz acab o bile muamma...........

      Sil
  3. Blogunun başına umudu olanın yapacak çok şeyi vardır diye yazmışsın, hiç yakışıyor mu böyle bir sözün sahibine bu düşünceler? Evet kanser kötü bir illet ama lütfen umudunu yitirme, gün doğmadan neler doğar, bu yıkıcı bir süreç elbette babnın bünyesinde bunun izlerini göreceksiniz ama sen dua et, tüm kalbinle dile ki baban da iyileşsin. Ve lütfen ondan kaçmak yerine bulduğun her anı onunla değerlendir. Neden kaçıyorsun, hasta bir insana içindeki herşeyi anlatamazsın ama bir gülümsemen bazen beklediğinden daha çok işe yarayabilir. Onun morale ihtiyacı var, güldür, eğlendir, hayattan tecrit edilmediğini anlasın, çok çok geçmiş olsun, Allah acil şifalar versin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok doğru demişsin canım, ben de benim gibi sızlanan biri olsa aynısını derdim ama bilmek bile bunları hissetmene engel olamıyor, sanırım acziyetimin doruklarındayım....Rabbim nerde varsa hepsine şifa versin...

      Sil
  4. allah sabır versin canım,ateş düştüğü yeri yakarmış,allah babana şifa versin.bazen gerçekleri kabullenmek zordur ama birgün zorlada olsa hepimiz gerçekleri kabul etmek alışmak zorunda kalıyoruz.çok geçmiş olsun canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah razı olsun canım, acıları kabullenmek oldukça zor ama gerçek sonuçta her unuttuğunda şamar gibi hatırlanıyor kendisini, Rabbim verdiklerine karşı dayanma gücü verdin hepimize...............

      Sil
  5. Allah sabırlar versin canım ...
    büyük geçmiş olsun...
    Allah yardımcınız olsun...
    dualarım siiznle...
    kocaman sevgiler...

    YanıtlaSil