Saklı bahçeme hoş geldiniz........

Umarım bloğum size yararlı olur.

18 Şubat 2012 Cumartesi

KAN KIRMIZI ZOR GÜNLER...



1 aydan fazla bir süredir görmediğim BABACIĞIMI gördüm dün, güçsüz bedeninin direniyor olduğunu, o kadar zayıf olmasına karşılık güçlü olduğuna inandırmak istercesine duruşunu gördüm, babalar güçlü olur sözünü doğrularcasına güçlü sesi ile seslenmek için gayretini gördüm, kendini geçip bizleri düşünüyor olmasına şahit oldum, acılarını unutup şükrettiğini duydum, umutlarına şahit oldum, çok mutlu oldum, şükrettim,  bi o kadar da üzüldüm, koptum darmadağın oldum,hassas olmanın yine doruklarındayım,aslında toparlamış sayılırdım kendimi babamı çok aklıma getirmemeye çalışıyor, tevekkül ediyordum, dua ediyordum, içimde eritmeye çalışıyordum acılarımı, taa ki babam görüp değerlerinin inatla düşmeye devam ettiğini ve seyrin iyi gitmediğini, hastalığın tekrarlamış olabileceğini ve yeniden kemoterapiye başlanabileceğini duyana ve GAMZE ANNE nin durumunu öğrenene kadar, ANNE olmak daha da hassaslaştırıyor sanırım hepimizi, dualar yükseliyor onun ve bütün hastalar için biliyorum RABBİME.. O her şeye kadirdir, ol der oluverir, olmaz der olmayıverir.
Onların yaşadığı çaresizliğin bir diğerini de biz yaşıyoruz aslında,daha iki ay öncesi Ege Üniversitesi hematoloji yoğun bakım önünde geceledik günlerce babamızdan gelecek kötü habere hazırlıklı olmamız tembihlendi, dualar, dualar çaresizlikler, sedyelerde, sandalyelerde son buldu sabahlar, sabahlar  oldu ancak biz daha yorgun başladık yeni güne beklemenin verdiği yorgunluk eklendi bedenimize, ölümsüzlüğü dilemedik haşa süre istedik Rabbim den acizane, Şükür ki dualar kabul oldu,  babam için daha vakit varmış ama her gün başka kayıplara şahit olduk, bir tarafı yoğun bakım bir tarafı lösemililere ait olan up uzun koridorda, yoğun bakım önü hastasının vefatını bekleaşenlerle doluydu, kimse orda hastanın neyi var demiyordu, çünkü durumun ciddiyetini o koridorda bekliyor olmak dahi anlatıyordu aslında..............Daha o kadar uzar bu konu....
 Babam yoğun bakımdan çıkınca her şey güllik gülistanlık olacak sandık ama olmadı, hastane çıkışından sadece 8 gün sonra yeniden yoğun bakım yolları gözüktü bize, ilaçsız kan desteksiz tutunamadı BABAM hayata, her gün aldığı trombositle idame ediyor hayatını, girdiği diyalizle rahatlıyor, aldığı antibiyotiklerle toparlanmaya çalışıyor...
Hayatımda kan vermenin yada organ bağışlamanın önemine bu kadar inanmamıştım, önceleri oran bağışlamaktan korkardım, sanki bağışlasam öleceğim sanırdım, ama öyle değilmiş, her bir organ yanan yüreğe serinlikmiş, umutsuz kalmışlara umutmuş, kan vermek oysa ne değerliymiş, kan bulmak da o kadar zormuş, çok şeyler kaşılaştık ki hala da karşılaşıyoruz, babamdan fırsat bulursam gidip GAMZE için donörlük için kan vermek istiyorum,
 benim babam da ilik kanseri hücre nakli oldu fakat değerler artış yerine düşüşte, her gün kan aramaktayız,  Ne zaman düşünsem bunları ki düşünemeden gün geçmesi mümkün olmuyor; oynadığım hayat oyununda elinden oyuncağı alınmış bir kız çocuğu gibi yada kökünden ayrılmış bir dal gibi kalakalıyorum, mutsuz, huzursuz, yalnız, güçsüz bi çare... ama toparlanmak geliyor aklıma hemen şükürler ve dualar sonrasında tefekkür içimi dolduruyor huzurla, kimi şeyler çok iyi geliyor, bir dostla hasbihal, kendimi dinlediğim bir saat, en iyi gelen ise oğlumla vakit geçirmek... Dikiş dikmek aslında bana iyi gelen şeylerden bir tanesi ama elim varmıyor,
Yukarıdaki kısmı  hazırlayalı 3 gün oldu yayına bile sokamadan aldığımız telefonla kardeşimin 10 gün içinde askerliğe başması gerektiğini öğrenince üzüntü ve şaşkınlığımızı bir kat daha artırdı, böyle mi olacaktı biz biricik kardeşimizi babacım yoğun bakımlardayken mi uğurlayacakttık vatan borcunu ifa etmeye, Ama Rabbim böyle nasip ettiki sual olmaz, vatan borcu beklemez nihayetinde, Rabbim karanlık günlerimize bir güneş gibi doğ ne olur, darlığı veren de feraha erdiren de sensin, çaresiz bırakma bizi, senin verdiğin canı kanı biz ne kadar verebiliriz ki...
Dua bekliyorum herkesten öncelikle bütün hastalar için, çaresizlik için kıvranan yakınları içinn....

4 yorum:

  1. Allah yar ve yardımcınız olsun inşallah...

    YanıtlaSil
  2. canım,, içim burkuldu okurken, gözlerim bulutlandı..inşallah her şey yoluna girer, Allahım yardımcın olsun,, babanıza bir an evvel şifalar nasip etsin, sizleri birbirinize bağışlasın inşallah,,
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah razı olsun canım, Kul sıkışmadan hızır yetişmezmiş cumartesi 23 bin olan kan değeri pazar 46 bin oldu ve babacığım yoğun bakımdan servise alındı ve doya doya olmasa da hepimiz görüşebildik.....

      Sil