SANIRIM BLOĞUMA DÖNMEK İÇİN BİRAZ HAZIRIM....

O kadar hevesle başladığım blogger yolculuğumu da itiverdim bir kenara, ama gün bu günmüş hayat yolunda yeniden eski adımlara dönebilme ve şükür günüymüş, Kaç ay oldu bilmem açmadım bile bir defa, hepinizi ayrı ayrı merak ettim, girmeden bloğuma izledim bir kaç kez ama ortaya çıkma konusunda henüz hazır değildim...
Hayatın imtihanlarla dolu zor günlerinden geçmekteyim....Canım babacığımı 1 Eylül de kaybettik, Mekanı cennet olsun, gidenin arkasından toparlanmaya çalışma evresindeyiz hala, sizlere böyle bir yazı ile dönmeyi hiç istemezdim tabi ama  hayat, diktiklerimizin, giydiklerimizin, gezdiklerimizin, pişirdiklerimizin getirdiği mutluluklarldan ibaret değil sadece, acı ama ölümün uğramadığı ne bir ev ne de bir insan var, sadece kimisine biraz erken kimisine biraz geç, hepimiz ölümü tadacağız.....
Dikiş hobim de babamla birlikte çekip gitti hayatımdan, dikiş için ne zaman hazır olurum bilmem ama bloğumu günlerin getirdikleri ile canlandıracağım inşallah, beni merak eden mesaj yazan özellikle 1Gül üme teşekkür ederim....Hoçakalın bloggerler, hepinize sevgilerimi sunuyorum...

BEREKETLİ AYIN BEREKETLİ SOFRALARINDAN. (DİKKAT YEMEK VAR)

Evet sevgili blogcanlar malum bereketini yoğunca hissettiren ayların incisindeyiz, her bir kul bu ayı değerlendirme gayretinde, dualar, kuranı kerimler, ibadetler gönderiliyor Yüceler Yücesine, Rabbim kabul eylesin inşallah..

Ben de acizane bir iki misafir aldım bu güne kadar tamamı olmasa da çektiğim bir kaç karelerden kesitler.. Aman oruç olan fazla bakmasın..gerçi çok yemek de göstemedim ama buyrun bakalım bu sofra eşimin ailesine hazırlandı. Malum telaşdan yemeklerin hepsini çekemedim, sadece ana yemeğimi fotoladım bir ara...

Menün

Fırında sebzeli kaşarlı et sote.

Süzme mercimek çorbası

Pirinç pilavı

Güllaç ve kalbura bastı

Karpuz, cacık, kavun ve ramazan klasikleri..

(Yemeğimin tarifi bilindiğinden yazmadım, isteyen olursa tarifini yazabilirim):.

Bu ise başka bir akşam eşime hazırladığım fırında sebzeli mantarlı tavuk sote... Malzemeler sotelenirken...

Burda fırına hazırlanıyorlar küçük güveç kaplarda... 

Bunun fırından çıkmış hali de vardı nefisce ama malesef resim hata verdi açılmadı..

Aslında hazırda bir postum daha var en kısa sürede düzenleyip beğenilerinize sunmak istiyorumm. Allah ibadetlerimizi kabul eylesin selametle kalın BLOGCANLAR..

HOŞ GELDİN SÜMEYYE

Ailemize 1 ay önce katıldı Sümeyye kız kardeşimin kızçesi doğumunda an be  an yanında idim kardeçemin..  Zatı alim depresif halden anca toparlanabildiğimden geç kalmış postcuklarımdan başlıyim dedim.. 

Babacığım ve Sümeyye miz bir ayda 1,5 kilo aldılar MAŞALLAH bu olay ailede bayram havası estirdi, kutlanmazmı  bu durum tabii?? Yarın nasipse kutlama postu gelecek.. Allah a emanet olun cancazlarım...........(Bir gün babamın aldığı 1,5 kilo için bu kadar mutlu olacağımızı sanırım hiç düşünmemiştik)........

ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ...

Öyle akıp geçmiş ki zaman farkında bile olmadan, avucumuza tutturulmuş hayat parçasına bakakalmışım sadece, bloğumun birinci yılını neşe içinde kutlamak çekilişler yapmak ne kadar isterdim ama nafile bırak yıldönümü kutlamayı bloğuma yazmaya elim bile varmıyor, köşeye attığım orada duran bir blog haline geldi, ne umutla başladığım bloğum, üstelik buraya hep güzel şeyler yazacak, ürettiklerimi paylaşacak, dertlerimi stresimi atacaktım ama yapamadım, güzel şeyler yazacağım diye üzgün olduğumda bloğumdan uzak kaldım bu defa koca bir ayrılık oldu, bu ayrılık büyüdükçe büyüdü kocaman bir uçurum oldu... Bloğum bile küstü mutsuz üzgün blogesine.... Ama ne yapayım ki doruklarındayım hala üzgünlüğün, haftaya tatile çıkacağız ama biumutsuz, mutsuzum, gözümün önünde eriyip biten babacığımı düşündüğüm an gidiyor bütün umutlarım, başlıyor kaoslar, girdaplar.... İnsan babasından kaçar mı ben kaçıyorum, yine depremler kopacak diye içimde onu çok özlüyor ama oldukça az görmeye çalışıyorum farkında olmadan.. 80 kilo halini düşününce 40 larda kilosunu görmek içimi kanatıyor sanırım... O küstükçe hayata galiba biz de küsüyoruz biraz biraz, Bu muydum ben diyorum hayata pozitif bakan, azimli, mutlu, neşeli, hayatı seven.... Ama değilmişim, bir kanser nasıl da aldı götürdü bütün ailemdeki umudu, neşeyi, kahkahaları, mutluluğu, sadece sessiz konuşup ayak uçlarıyla yürüyen, gülmeyi kendisine yasaklamış, gülüşü buruk bir tebesssümden ibaret insanlar  haline geldik son 6 ayda......Ne desem boş ne düşünsem boş...Merak ediyorum insan bu durumda nasıl mutlu olabilir????...................

BURALARDAYIM DÖNECEĞİM HUUUUU....

Canlar ve sevgili bloğum sizleri ihmal ettiğimin farkındayım ama yapacak bişi yok suçlu suçlu yoklamamı vereyim dedim, ben burdayım ilk sınav sonuçları bekleiğimin çok üzerinde geldiler gayet başarılı buldum ekndimi ama bu sefer de iyi çalışırsam bu okul olayı biter gibi geliyor.. Bir kaç dikişler diktim ama yaınlama fırsatım olmadı, hele sınav geçsin yeniden tam gaz bloğumla ilgilenicem, sizler nasılsınız bakiim hepinizi merak ediyorum..................

TOPTAN BİR POST...

Merhabalar herkese, nasılsınız bakim, ben yine ihmal ettim bloğumu bir sürü post birikti ama vakit bulamadım, bu aralar  hayat yoğun geçiyor, ben de bir kaz postu bir arada yaınlıyım dedim, lafu uzatmadan bol fotolu postumau sizlere fitharla sunuyorum...

Kardeşimin askere gittiğinden bahsetmiştim gidişi ansızın olmuştu babacığım hastane odasından uğurladı kardeşimi, gitti yokluğuna zor da olsa alışmaya çalışırken günler günleri kovaladı ve yemin töreni için yollara  düştük, Gaziemir Ulaştırma Okulunda idi acemi birliği yakın olduğundan maaile oradaydık babam hariç.....

Şanlı ordumuza Rabbim zeval vermesin türk askerlerini korusun tüylerimizi diken diken eden bir törendi, bu harka bir duygu...

İşte tam ortadaki yiğit benim kardeşimdir........

Burda da tam yemin esnasında komtanın arkasında kendisi....

Bunlar da bizim küçük askerler, kendilerini o kadar kaptırdılar ki gördükleri herkese bu selamı çakıp durdular.......

Bu da asker pozuymuş valla onlar  öyle diyor.......

Askerim 1 aydan sonra  nihayet sivil tören sonrasında kaptık getirdik Manisa ya ...

Bizim şebek iş başında, bulduğu her yere tırmanır kendisi........

Anne oğul mesir şenliklerinde gezmeye gitmiştik dosyasıya oynadı parkta gün onun günüydü....

Aşağıdaki görüntüler de şenliklerin son günü mesir saçım töreninden valla sırf sizler için gittim, kaç yıldır gitmemiştim taa o kalabalığıa girdim sizler için bastım deklanşöre, geç oldu biraz ama umarım beğenirsiniz...

Güzel ülkemin güzel insanları çok kızdım bu adama nasıl kıymış da oturmuş o güzelim çiçeklerin üstüne... ama gülmedim de değil bu fotoyaaaaaaaaaa...

İnsanlar mesir kapmak için çıkacak yer ararlar hep...

Mesir saçım anı....

Sonrasında sakin bir yere gittik eşim ve ailesi ile o kadar gürültüden sonra kafamız dinlendi...

Bu da küçük hacı oğlumun amcası umreye gitti, gelirken bu kostümü oğluma getirmiş, bizimkisi üç beş gün bu kostümle gezdi evin içinde....

Bu da  canım kardeşim..........

Bunlar da dostlar Ali Kayra ve Cemal Arda.... en yeni foto bu iki gün önceden.........

GEÇTİ GİTTİ, BİTTİ ŞÜKÜR.......

Merhaba dostlar Şükür şu sınav geçti çok harika değildi ama geçti gitti sonuçta.. O kadar  rahatladım ki pazar gecesi bambaşka uyumuşum, oo kadar  çok projem gezi projelerimiz var ki bahar, her yer  cıvıl cıvıl, çok güzel postlar var planladığım, artık nasipse sağlıklı, huzurlu, güzel dolu dolu postlu günler  olsun inşallah....

ee o kadar sınav stresi kolay değil tabii dün kendimizi İmranem le hemen kuoföre attık, renk değişikliği, kesim vsss gece 22:00 sularında eve anca  dönebildik, bu kadarı bile iyi geldi, aslında o kadar çok şey var ki anlatmak istediğim ama bundan sonra  bol görüşeceğiz inşallah....

Vallahi dostlar fotoğrafsız bi post hiç olmaz bu posta  hangi foto yakışır derseniz valla ne olursa olsun ben bu şekerleri çokk yakışıklı buldum...Oğlum ve dostu Cemal Arda.... (1yıl Önceden kalma bir foto)